Strona:PL Karol May - Dolina Śmierci.djvu/65

zdrady straciliśmy dwadzieścia cennych godzin i dlatego potrzebne nam są te trzy klacze, aby powetować zwłokę. Kiedy mi dyktowałeś list, wiedzieliśmy już, będziemy wolni. Napisałem to Panu Zastępów.
 — To napisałeś, a nie moje żądania?!
 — Twoje żądania również, ale tylko poto, aby się nich wyśmiał.
 — A zatem posłowie jego nie wrócą?
 — Nie. Ale on sam teraz z całem wojskiem przyjdzie odebrać okup krwi i ukarać ciebie za twój występek.
 — Allah w’ Allah! I to ja sam posłałem mu twoje pismo!
 — Tak, posłałeś. Widzisz zatem, jak wielką obdarzył cię Allah mądrością. Ale na teraz dosyć słów. Czas nagli. Allah jekuhn ma’ak! — Allah niechaj będzie z tobą!
 Zrobiłem ruch, jakgdybym chciał się oddalić. Wówczas krzyknął:
 — Stój! Nie ruszaj się z miejsca! Zwróć konie! Widzisz, że nie jestem sam!
 Istotnie przyłączył się doń jego towarzysz, lecz nie odważył podjechać do nas. Trzeci, który wyłonił się był z za widnokręgu, zbliżał się w szybkim tempie, a za nim inni.
 — Nie ośmieszaj się! — odpowiedziałem. Chcę postępować z tobą łagodnie i, aby cię uspokoić, powiem, co następuje: trzy wielbłądy, które zabrałeś, należą do Pana Zastępów. Nie nam je zrabowałeś, ale jemu. Zato podarujemy mu te trzy konie — bę-