Strona:PL Karol May - Dolina Śmierci.djvu/85

Southamptonu. W jakiej właściwie sprawie pisał pan do mnie?
 — W sprawie spuścizny Smalla Huntera.
 — Smalla Huntera? Ah, jego spadek! Kilka miljonów! Byłem wykonawcą testamentu. Była to dobra, opłacalna praca. Musiałem, niestety, szybko doprowadzić ją do końca. Wolałbym, aby nie skończyła się tak prędko.
 — Skończyła się? Nie chce pan chyba powiedzieć, że sprawa jest załatwiona?
 — Czemu nie? Rozumie się, to chciałem powiedzieć.
 — Załatwiona? — zapytałem przerażony. — A zatem znalazł się właściwy spadkobierca?
 — A jakże!
 — I odebrał spadek?
 — Odebrał aż do ostatniego penny.
 — Rodzina Vogel z San Francisco?
 — Vogel? Nie miałem do czynienia z rodziną Vogel z San Francisco.
 — Nie? Więc komu wypłacono spadek?
 — Smallowi Hunterowi.
 — Do piorunów! A więc przyjechałem poniewczasie! Wszak ostrzegałem przed Smallem Hunterem!
 — Co takiego? Ostrzec mnie przed Smallem Hunterem? Sir, mimo szacunku dla pana, muszę stwierdzić, że coprawda jesteś znakomitym westmanem, lecz poza prerją stajesz się niezbyt zrozumiałym, lub też może lubujesz w zagadkach. Pan mnie ostrzegał przed