Strona:PL Karol May - Jasna Skała.djvu/96

Krüger-bej i inni. Największa uciecha dla pana — to zdradzać i złem opłacać swoim dobroczyńcom. Gdzie są pieniądze, które zabrałeś bratu?
 — Nie mam ich.
 — Zagrabił je pan! Widzieliśmy na własne oczy. Harry to samo potwierdził.
 — Czy mówił co jeszcze?
 — Tak. Przeklął was przed śmiercią — A zatem, gdzie pieniądze?
 — Co panu do tego?
 — Pieniądze te są własnością prawowitego spadkobiercy starego Huntera.
 — Pokaż mi tego spodkobiercę!
 — Mógłbym.
 — Mógłbyś, ale nie możesz! — roześmiał się złośliwie.
 — Mogę. Master Vogel jest wolny. Wyprowadziliśmy go z korytarza, gdzie tkwił przywiązany do kołka.
 — Co? Macie go? Istotnie? — zawołał, szamocąc się w pętach. — Kto panu zdradził to miejsce?
 — Nikt. Samiśmy znaleźli.
 — Nieprawda! Ktoś musiał panu powiedzieć.
 — Nie paramy się ze zdrajcami waszej zgrai. Własna przenikliwość wystarczy nam całkowicie.
 — Mogliście tylko zejść przez mieszkanie Judyty! Co ona?
 — Bardzo się dobrze miewa.
 — A co z Jonatanem, moim synem?