Strona:PL Karol May - Jego Królewska Mość.djvu/63

 — Oczywiście, oczywiście, panno Sternau! To moja kuzynka, panna v. Marsfelden.
 — Marsfelden? — zapytała Róża, spoglądając porozumiewawczo na babkę. — Marsfelden jest szlacheckiem nazwiskiem. Gdzie przebywa owa kuzynka, która się nazywa Paula v. Marsfelden?
 Twarz porucznika rozjaśniła się zadowoleniem. Przypuszczał, że damy chętnie nawiązują z nim rozmowę, a tego właśnie bardzo pragnął. Sądził wogóle, że ma przed sobą łatwe zadanie. Panie nazywały się tylko Sternau, bez von, były zatem mieszczankami, — a której to mieszczanki nie uszczęśliwiłoby poznanie podporucznika gwardji, tem bardziej hrabiego? Odpowiedział zatem bez zająknienia:
 — Tak, Paula v. Marsfelden. Mieszka w Darmstadcie. Dlatego zdziwiłem się, że widzę ją w Berlinie. Muszę odrazu dzisiaj napisać, że w stolicy znajduje się jej tak piękny i godny podziwu sobowtór.
 Uśmiechając się ironicznie, odparła:
 — Radzę panu zaoszczędzić sobie tego trudu.
 — Dlaczego, pani?
 — Ponieważ ja sama zawiadomię o tem pannę v. Marsfelden.
 — Pani? Jakto?
 — Ta pani jest moją przyjaciółką.
 — Ach!
 Był to niemal okrzyk strachu. Nieznajoma znała tę panią, której nazwisko nasunęło mu się na myśl. Paula v. Marsfelden bynajmniej nie była z nim spokrewniona; skłamał, aby wyjaśnić poufałość powitania.

57