Strona:PL Karol May - Klasztor Della Barbara.djvu/109

 — Z Niemiec? Ach! Chciał pan zapewne powiedzieć z Austrji?
 — Nie. Z Prus.
 — Z Prus? Hm. Uważa pan, że to dobra rekomendacja?
 Kurt spojrzał na oficera ze zdumieniem.
 — Przyznam się, że nie rozumiem pańskiego pytania.
 Rotmistrz wstrząsnął lekceważąco ramieniem.
 — Zrozumie pan wkrótce. Niech mi pan powie, jaki jest cel pańskiej podróży?
 — Udaję się naprzód do Santa Jaga, później do hacjendy del Erina.
 — Ah, przypominam sobie tę nazwę. To zapewne ta sama hacjenda, która się tak doskonale nadaje do biwakowania.
 — Tego nie wiem. Nigdy tam nie byłem.
 — W jakim celu pan podróżuje?
 — Jadę w sprawach osobistych. Mam nadzieję spotkać tam krewnych.
 — Czy towarzyszące panu osoby należą do służby?
 — Są to raczej przyjaciele.
 — Aha. Hm. Przyjaciele. Czy jeden z nich nie nazywa się Sępi Dziób?
 — Owszem.
 — W takim razie proszę o pofatygowanie się ze mną do generała, który jest komendantem miasta.
 Kurt spojrzał nań ze zdumieniem:
 — Cóżto ma znaczyć?
 — Nie jestem upoważniony do udzielania w tym względzie informacyj.

107