Strona:PL Karol May - Klasztor Della Barbara.djvu/118

Oficer byłby już dawno dał rozkaz rozstrzelania go, ale musiał się liczyć z okazanemi dokumentami, których znaczenie dobrze rozumiał. Rzekł więc wyniośle i ozięble:
 — Zniżyłem się, by zbadać pańską sprawę. — Teraz milczeć i słuchać, co będzie dalej!
 — Jestem bardzo ciekaw — rzekł Sępi Dziób.
 Generał zwrócił się do Grandeprise’a:
 — Wasze nazwisko?
 — Grandeprise.
 — Skąd pochodzicie?
 — Z Nowego Orleanu.
 — Jesteście więc również obywatelem Stanów Zjednoczonych?
 — Tak, byłem nim, potem na jakiś czas być przestałem, teraz jestem znowu.
 — Jak to mam rozumieć?
 — Jestem strzelcem, mieszkam na texaskim brzegu Rio Grande.
 — Walczyliście pod Juarezem?
 — Nie.
 — Co tu robicie?
 — Jestem w służbie u porucznika Ungera.
 — A wy? — zapytał Francuz marynarza Petersa.
 — Jestem marynarzem, nazywam się Peters. Mam w Meksyku załatwić pewną prywatną sprawę. Oto moje papiery.
 Odpowiedź była lakoniczna, lecz dokładna. Generał przejrzał papiery i zapytał:
 — Jesteście również w służbie u tego pana?

116