Strona:PL Karol May - Klasztor Della Barbara.djvu/120

 — Generale, wypowiedział pan słowo „szpieg“. Albo musi pan dać dowody, że tak jest, albo też ja muszę otrzymać satysfakcję.
 — Tylko nie tak wyniośle, mój młody poruczniku! Niech pan raczy mi powiedzieć, skąd pan przybywa?
 — Z Meksyku.
 — Czy odwiedzał pan tam jakichś Niemców?
 — Owszem. Pełnomocnika Prus v. Magnusa.
 — Ah tak. W sprawach urzędowych?
 — Nie. W prywatnych.
 — Dokąd pan chciał się stąd udać?
 — Do Santa Jaga i hacjendy del Erina.
 — Sacré! Do tej sławnej, a raczej osławionej hacjendy? Czy wiadomo panu, że hacjenda znajduje się teraz w rękach Juareza?
 — Owszem.
 — To wystarczy. Przybywa pan ze stolicy, udaje się pan do Juareza.
 — Przybywam ze stolicy, udaję się w osobistych sprawach do Santa Jaga, — odparł Kurt. — Później udam się zapewne do hacjendy. Któż twierdzi, że szukam Juareza?
 — Należy się tego spodziewać.
 — A więc to tylko przypuszczenie! Nie sądzę, by ha podstawie przypuszczeń można było obrażać i więzić oficera i gentlemana.
 — Znajdę dowody! — huknął generał. — Przeszukać tych ludzi!

118