Strona:PL Karol May - Klasztor Della Barbara.djvu/49

Ale to do rzeczy nie należy. Odpowiadajcie szczerze. Byliście w Veracruz?
 — Byłem.
 — Tam poznaliście dwóch mężczyzn, sennora Veridante i jego sekretarza? Wczoraj przybyliście z nimi do Meksyku i pilnowaliście wieczorem bramy cmentarnej, podczas gdy tamci dwaj dokonali znieważenia zwłok i oszustwa?
 Grandeprise wytrzeszczył oczy.
 — Skąd te pytania? Tak, pilnowałem bramy, ale o znieważeniu zwłok, lub o oszustwie nie może być mowy.
 — Jesteście przekonani?
 — Przysięgam na wszystkie świętości!
 — Chcę wierzyć. Dowodzi to, że nie jesteście łotrem, ale po prostu matołkiem.
 Grandeprise miał znowu się zerwać, gdy Sępi Dziób dodał:
 — Tylko spokojnie. Mam powody. Wasi obydwaj towarzysze zostali aresztowani, nieprawdaż?
 — Niestety.
 — Pragnąc ich uwolnić, powaliliście oficera?
 Grandeprise przeraził się nie na żarty.
 — Do kroćset! Skądże o tem wiecie? Poprostu fortel traperski, z którego jestem dumny. Mam nadzieję, że, jako kolega, nie zdradzicie mnie.
 — Nie jestem zdrajcą. Nie zazdroszczę wam również traperskiego fortelu, z którego jesteście tacy dumni. Czy możecie powiedzieć, skąd znacie tego łotra, Grandeprise’a?

47