Strona:PL Karol May - Klasztor Della Barbara.djvu/62

przyniesie Maksymiljan Austrjacki, lub któryś z przywódców, stojących zdala od naszych zasad, nie umiejący zaspokoić naszych żądań i wprowadzić w życie?
 — Stanowczo nie.
 — Dobrze. Zastanówmy się więc, czy istotnie niema już żadnych podstaw do nadziei. Jakie jest wasze zdanie o dalszej okupacji francuskiej?
 — Francuzi będą musieli ustąpić.
 — A co sądzicie o trwałości cesarstwa?
 — Cesarstwo runie, skoro straci podporę — Francuzów.
 — Cóż się potem stanie?
 — Juarez dorwie się do władzy.
 — Czegóż możemy się spodziewać po tym człowieku?
 — Najbezwzględniejszej zemsty, najostrzejszego ucisku.
 — Widzę, że jesteśmy w zgodzie. Musimy starać się, by nie doszło do tej ewentualności. Oto zadanie, które powinno pochłonąć wszystkie siły.
 — Nie potrafimy go spełnić — rzekł starzec.
 — Dlaczegóż? — zapytał Arrastro, uśmiechając się wyniośle i szyderczo.
 — Czy chcemy i możemy powstrzymać Francuzów?
 — Ani nam to w głowie!
 — Czy wolno oddawać się błędnej nadziei; że Juarez zostanie naszym przyjacielem?
 — O tem niema mowy. Czy wiecie, jakle ten człowiek niedawno rozpuścił o nas wieści? Oświadczył,

60