Strona:PL Karol May - Klasztor Della Barbara.djvu/67

do Maksymiljana? Niepodobieństwo! Ważne sprawy zatrzymują mnie tutaj. Mam zobowiązania...
 — Wystaw pan rachunek, my go wyrównamy.
 — Uważam, że się nie nadaję do tego rodzaju przedsięwzięcia.
 — Pan się myli. Nie wątpimy, że jest przeciwnie.
 Hilario znalazł się w ogromnie kłopotliwem położeniu. Kłamał, twierdząc, że się nie nadaje. Myślał jednak o jeńcach, trzymanych w piwnicy, których trzeba było dozorować i żywić. Czyż mógł się ruszyć z miejsca?
 — Nie — rzekł. — Proszę zrezygnować z mojej osoby. Są przecież inni, którzy zasługują na wyróżnienie tego rodzaju.
 — Ci inni mają swoje zajęcia. Przynoszę panu rozkaz zjawienia się w ciagu dziesięciu dni w stolicy.
 — Przecież Maksymiljan przebywa w Cuernavacca.
 — Zaprosi pana do Meksyku. Jak pan widzi, wszystko jest przygotowane. O cofnięciu się niema mowy.
 — Mimo to jestem zmuszony odmówić.
 Arrastro wstał. Twarz jego nagle przybrała wyraz bezlitosny. Przeszył wzrokiem Hilaria.
 — Chce pan naprawdę odmówić? Mimo ścisłego rozkazu?
 — Okoliczności zmuszają mnie do odmowy.
 — Zna pan zasady naszego związku?
 — Owszem.

65