Strona:PL Karol May - Ocalone miljony.djvu/108

także do pugilaresu, który tkwił w torbie i zawierał papiery.
 — Pugi — pugila — pugilares? Co pan wie o pugilaresie?! — zapytał zdumiony.
 — Powiedziałem już panu, że wiem wszystko. Dowiedziałem się wszystkiego, aczkolwiek mówił pan, że niepodobna cię podsłuchiwać. Master Melton, jesteś nieostrożnym, nader nieostrożnym młodzieńcem! Nie wiedział pan, co posiadałeś w torbie, a raczej czegoś nie posiadał!
 — Nie pojmuję pana!
 — Wiem o każdym szelągu, który mam przy sobie. Pan zaś posiadał miljony, a nie troszczyłeś się o nie tak, jak ja się troszczę o swoich niewiele dolarów i centów.
 — Co pan chce przez to powiedzieć?
 — Czy zagrabione pieniądze istotnie tkwiły w torbie, którą pan miał na sobie?
 — Tak. Mogę to szczerze wyznać, ponieważ torby niema już i nie będzie.
 — Nieprawda! Pieniądze nie leżą w jeziorze.
 — A gdzie.
 — Tu, w mojej kieszeni.
 Mówiąc to, uderzyłem się w piersi.
 — Oho! Nie wystawiaj się pan na pośmiewisko! Chce mnie pan rozdrażnić; nie myśl jednak, że ci się to uda.
 — Uda mi się. Posiadam pieniądze!
 — Pokażże mi pan!
 — Dobrze! Czy zna pan ten pugilares?