Strona:PL Karol May - Ocalone miljony.djvu/29

to nie jest miejsce na gawędy. Harry Melton nie żyje. Jego brat Tomasz jest w naszej mocy, i tylko Jonatan czmychnął. Ale najpóźniej za dni kilka będziemy go mieli,
 — A spadek? Jakże z pieniędzmi?
 — Być może, już je mam.
 — Ma pan — —
 — Ciszej, o wiele ciszej! Za wiele już mówiłem i za długo bawię. Tyle tylko dodam, że byłem w namiocie Meltona. Przekradłem się i wydobyłem jego pugilares, który prawdopodobnie zawiera wszystko, co chcieliśmy odzyskać. To rzecz najważniejsza. Łotra złapiemy później. Teraz muszę umknąć. Wyzbyj się troski   spełnij, skoro odejdę, moją prośbę.
 — Z radością. Ale jaką?
 — Przejdzie się pani parokrotnie stąd do wybrzeża, aby zatrzeć mój ślad. Mogollonowie pomyślą, że to pani zmięła trawę, skoro jej stan spostrzegą.
 — Chętnie. Ale spełnij także moją prośbę. Nie narażaj na szwank życia! Jeśli pana zabiją, to i ja jestem zgubiona.
 — Pozostaną jeszcze Winnetou i Emery. Ale zapewniam panią, że nie narażam się zbytnio i że nic mi się nie stanie. Niech pani nie zwleka, nie trać otuchy, i bądź przekonana, że cię na pewno wydostaniemy, gdyż...
 Umilkłem, gdyż w tej chwili rozdarł powietrze ostry krzyk. Stare Indjanki skoczyły na nogi i oddaliły