Strona:PL Karol May - Old Shatterhand.djvu/085

Długo potrząsał głową i wreszcie rzekł do Długiego Davy’ego:
 — No, stary przyjacielu, czy widziałeś już kiedy coś takiego?
 Zapytany podrapał się z początku za prawym, a następnie za lewym uchem, splunął dwukrotnie, co miało wyrażać zakłopotanie, i wreszcie odpowiedział:
 — Nie, nigdy jeszcze.
 — A pan, master Frank?
 Sas spozierał na ślad i bąknął:
 — Djabeł niech rozpozna te ślady!
 — Tak — rzekł Jemmy. — To tylko pewna, że przechodziła tędy jakaś żywa istota. Ale jaka? Ileż miała nóg?
 — Cztery — odpowiedzieli wszyscy, prócz Indjanina.
 — Tak, to się dokładnie widzi. Ale niech mi ktoś powie, z jakiego rodzaju czworonożną istotą mamy do czynienia?
 — Nie jest to jeleń — odezwał się Frank.
 — Boże broń! Jeleń nie zostawia tak głębokich śladów.
 — Może niedźwiedź?
 — Niedźwiedź wprawdzie zostawia w piasku tak wielkie i wyraźne ślady, że nawet ślepy może je palcami wymacać, lecz ten ślad nie jest śladem niedźwiedzia. Nie jest też długi i zatarty ztyłu, jak odcisk pięty, ale prawie okrągły i gładko wyciśnięty, jakgdyby stemplowany pie-

81