Strona:PL Karol May - Old Shatterhand.djvu/098

dosny przestrach rzucił mu się na język. Ale czasu niewiele upłynie, a przemówi.
 Miał słuszność, gdyż Jemmy zeskoczył z siodła i podał nieznajomemu rękę.
 — Czy to prawdopodobne! — zawołał — Tu w Devils Head spotkać Niemca! Ledwo uwierzyć mogę.
 — Moje zdumienie musi być podwójne, gdyż spotykam aż dwóch Niemców. I, jeśli się nie mylę, mam przed sobą Grubego Jemmy’ego?
 — Co?! Zna pan moje imię?
 — Skoro się spotyka grubego myśliwego na tego rodzaju wielbłądzim kłusaku, jest to oczywiście Jemmy. Ale gdzie pan jest, tam, lub przynajmniej wpobliżu, musi być też Długi Davy na swoim mule. A może się mylę?
 — Nie. Istotnie Davy jest niedaleko stąd na południu u wylotu doliny.
 — Aha. Obozujecie tam dzisiaj?
 — Oczywiście. Mój towarzysz nazywa się Frank.
 Nazwany również zeskoczył z konia. Podał rękę nieznajomemu, który obejrzał go badawczo, ukłonił się i zapytał:
 — Zapewne Hobble­‑Frank?
 — Panie, mociumdzieju! Zna pan także moje nazwisko?
 — Widzę, że pan utyka na nogę, i słyszę, że nazywasz się Frank. Więc łatwo się domyślić.

94