Strona:PL Karol May - Skarb w Srebrnem Jeziorze 01.djvu/180

przyczepiony do tornistra. W tej właśnie chwili wódz przyszedł do siebie, a otworzyć oczy, zerwać się i wyciągnąć nóż, było dziełem jednej sekundy. Nagle jednak wzrok jego padł na myśliwego; opuścił więc rękę, trzymającą nóż, i zawołał:
 — Old Firehand! Czy to ty mnie pochwyciłeś?
 — Tak. Było tak ciemno, że nie mogłem poznać mego czerwonego brata.
 — To się cieszę; być zwyciężonym przez Old Firehanda nie jest wcale hańbą. Czy mój biały brat udaje się na farmę Butlera?
 — Na farmę pójdę później. Teraz celem moim jest Osage-nook.
 — Kogo tam mój słynny brat szuka?
 — Pewnego białego, który się nazywa kornel Brinkley, i jego towarzyszy — samych trampów.
 — To może mój brat jechać spokojnie z nami na farmę, bo kornel jutro tam przyjdzie, aby na nią napaść.
 — Skąd wiesz o tem?
 — Sam to mówił, a podsłuchał go Bill. Trampi napadli dziś na mnie i na moich Osagów; ośmiu z nich zabili, a mnie i pozostałych wzięli do niewoli. Ja jednak umknąłem i sprowadziłem Billa i Uncle’a, którzy razem z tym Anglikiem pomogli mi uwolnić moich czerwonych braci.
 — To ciebie ścigało aż tutaj pięciu trampów?
 — Tak!
 — A Bill i Uncle obozowali na tem miejscu?
 — Tak jest!
 — A Anglik spotkał się z nimi na krótko przedtem?
 — Jest tak, jak mówisz; ale skąd wiesz o tem?