Strona:PL Karol May - Winnetou 05.djvu/036

—   28   —

 — Właśnie!
 — No?
 — Goosefoot z Wirginii lub Marylandu!
 — Nie.
 — Co! Wobec tego pomyliłem się pierwszy raz. To goosefoot, bo znam ten smak i ten zapach!
 — Nie.
 — W takim razie to brazylijski legittimo.
 — Również nie.
 — Curassao z Bahii?
 — Znowu nie.
 — No, a cóż?
 — Przypatrzcie się cygaru!
 Wyjąłem nowe cygaro, rozwinąłem je i podałem mu środek i liść do owijania.
 — Czy zwaryowaliście, Charley, że takie cygaro rujnujecie! Każdy nastawiacz łapek ofiaruje wam za to, zwłaszcza gdy długo nie palił, pięć do ośmiu skórek bobrowych!
 — Za dwa lub trzy dni dostanę nowe.
 — Za trzy dni? Nowe? Skądże?
 — Z mojej fabryki.
 — Co? Wy macie fabrykę cygar?
 — Tak.
 — Gdzie?
 — Tam — rzekłem, wskazując na mego mustanga.
 — Charley, proszę was, róbcie ze mną żarty tylko wtedy, kiedy są coś warte naprzykład!
 — To nie żart, lecz prawda.
 — Gdybyście nie byli Old Shatterhandem, pomyślałbym naprawdę, że u was w głowie czegoś za dużo, albo za mało!
 — Przypatrzcie się najpierw tytoniowi!
 Sam Hawerfield zabrał się troskliwie do badania.
 — Nie znam go, ale dobry, bardzo dobry.
 — Teraz pokażę wam moją fabrykę.
 Poszedłem do mustanga, rozluźniłem siodło i wydobyłem z pod niego małą poduszkę, którą rozwinąłem.