Strona:PL Karol May - Winnetou 06.djvu/188

—   436   —

 — Cóż właściwie ma się z nim stać? — zapytał, zbity z tropu.
 — Nad tem naradzimy się jeszcze.
 — Nad czem się tu naradzać! To przecież jasne, co należy z nim uczynić!
 — Co?
 — Zabić go!
 — To się stanie.
 — Ale kiedy? Przybyliście tutaj, by odprawić radosną uroczystość z powodu śmierci największego waszego wroga, Winnetou. Czy nie zrobilibyście najlepiej, gdybyście teraz w tem miejscu zamęczyli na śmierć jego najlepszego przyjaciela Old Shatterhanda?
 — Tego nam uczynić nie wolno.
 — Czemu nie?
 — Ponieważ musimy go zabrać do naszej wsi.
 — Oh, do waszej wsi! Na cóż to?
 — Aby go zaprowadzić do mego ojca, Tanguy, któremu Old Shatterhand strzaskał kolana. Taugua postanowi, w jaki sposób ma on za to zginąć.
 — To niedorzeczność, zabierać go najpierw do wsi! To wprost największa w świecie głupota!
 — Milcz! Pida, młody wódz Keiowehów, nie popełnia głupstw!
 — To jednak będzie głupstwem! Czy nie widzisz, dlaczego?
 — Nie.
 — Czy nie słyszałeś, ile razy Old Shatterhand był już pojmany? A zawsze udało mu się umknąć podstępnie. Jeśli zaraz go nie zabijecie i będziecie go włóczyli z sobą, zniknie wam wkrótce.
 — On nam nie umknie. Będziemy się z nim tak obchodzili, jak na to słynny wojownik zasługuje, lecz zarazem tak będziemy czujni, że nam uciec nie zdoła.
 — A do wszystkich dyabłów! Chcecie jeszcze obchodzić się z nim jak ze słynnym człowiekiem! Może jeszcze owiniecie go girlandami, a pierś obwiesicie orderami?