Strona:PL Karol May - Winnetou w Afryce.djvu/69

chetność umysłu Winnetou. Dobrze mi znanym ruchem położył rękę na pasie i rzekł:
 — Winnetou prosi Old Shatterhanda, aby nie zważał na żadne przeszkody. Jaka jest droga do Kairu?
 — Stąd koleją do Brindisi, a następnie okrętem do Aleksandrji.
 — Jak długo jedzie się koleją i kiedy wypływa okręt?
 — Okręty kursują regularnie w określonych dniach tygodnia. Jeśli się jutro stąd wyruszy, a pojutrze będzie w Brindisi, to już następnego dnia można żeglować.
 — A więc jedziemy jutro. Howgh!
 Spodziewałem się tego. Winnetou nie przyjechał wszak poto, aby mnie wysłać do Afryki, a samemu wrócić do prerji. A jednak frapował mnie stanowczy ton, jakim wypowiedział przytoczone zdanie. Zapytałem:
 — Lecz Winnetou jedzie do zupełnie nieznanego kraju!
 — Zato brat mój zna ten kraj wyśmienicie. Niech nie usiłuje wzbraniać mi tej podróży. Czy nie opowiadałeś po stokroć, coś widział w tamtych stronach, i czy nie mówiłeś, że pragnąłbyś, abym zwiedził je wraz z tobą?
 — Tak.
 — Twoje życzenie teraz się spełni. A zatem nie sprzeciwiaj się temu.
 Wódz Apaczów w Kairze! Co za myśl! Chyba