Strona:PL Karol May - Winnetou w Afryce.djvu/92

 Później, gdy wypłynęliśmy na pełne morze, podszedł do mnie — stałem wówczas nad parapetem i przyglądałem się falowaniu morza. — Dotychczas rozmawialiśmy ogólnikowo, nie poruszając ani słowem spraw osobistych, teraz jednak pragnął mnie lepiej wybadać. Po kilku wstępnych uwagach w kwestjach obojętnych, zapytał:
 — Słyszałem, że wraca pan z Indji? Czy długo przebywał pan w tym kraju?
 — Tylko cztery miesiące. Interesy przywołały mnie zpowrotem.
 — A więc jest pan właścicielem interesu, a nie pracownikiem?
 — Tak.
 — Czy nie będę niedyskretny, jeżeli zapytam, jaki jest interes pański?
 — Interesuję się wyłącznie dwoma bardzo gminnemi artykułami: futrem i skórą — odpowiedziałem, ponieważ stary Hunter pracował dawniej w skórze.
 — Tak, to bardzo intratna gałąź handlu. Ale nie słyszałem dotychczas, aby brała w rachubę rynek indyjski?
 Trafił w moją słabą stronę. Nie mogąc cofnąć, musiałem wykręcić się sianem:
 — Zapomina pan o olbrzymich transportach futer syberyjskich.
 — Czy te futra nie idą do Rosji?
 — Owszem. Do Rosji i Chin. Ale jestem Anglikiem — Chiny są dla mnie zbyt odległe, poza tem