a sum z rysiem między drzewy. * Wespół z nią żyją, wespół z nią żyją.
Jeśli też pokój chowają z sobą te zwierze, * Jeśli summa wespół z wilkiem trzyma przymierze? * Hej, hej zgoda jest wszędy, zgoda jest wszędy. * Z indykami igra kura, tchórz im stanie za patrona, * Nie trzeba grzędy, nie trzeba grzędy.
Podziękujcież pastuszkowie Memu Synowi, * Który się wam narodził ku pokojowi, * Hej, hej zagrajmy we flety, zagrajmy we flety, * Bądź pochwalon dobry Panie, któryś złożony na sianie, * Za pokój święty, za pokój święty.
Ażard to gracki[2], śmierć grzech w tem, zadała * Naturze ludzkiej, kontr wypowiedziała: * Na kontra graćby potrzeba, * By płatki nie przegrać nieba, * Po gracku do dwóch niech kto ażarduje, * By nas śmierć nie ograła.
W raju przy wetach, ta gra się zaczęła, * Tam szczęścia szalę śmierć ludziom odjęła: * Któż się tedy rezolwuje, * Kto przegranej po we tuje, * By nas odegrał, których Pancerolą * Grzechu, śmierć pozyskała.
Dajcie Triony, dajcie nieba na tę * Grę losy, kto grać będzie o tę stratę, * Bo naród ludzki spaszował, * Pójść w Remis już deklarował, * Trzeba lepszą po tej, co w tem dała * Śmierć na naszą niedolę.
Ale dziś ze trzech jeden gracko godzi, * Jedna z trzech Osób Bóstwa, gdy się rodzi: * Do dwóch ra-
- ↑
Polska kolęda miejska cechu szulerów (graczy), śpiewana w szulerskiej gwarze (wg Zeszytów Jagiellońskich nr 41, 2009).
- ↑ Ażard to gracki — hazard gracza (wg Słownika Języka Polskiego XVII I 1. połowy XVIII wieku).
