cem, * Kądiuch stawia razem z smalcem, * Wiotalis kieptas.
Busin mówi pijdu i ja, pomohu ja * Z bratkami śpiewaty, innych poprahaty, * By wsi chudko prychodyły, * Knyszy, perohy znosyły, * Panu dawały.
Moskalowi gdy znać dano, nakazano: * Kak stupaj batiuszka, rodyt sia Dytuszka; * Drugich braty zakłykaty, * Sołdat braty poprahaty, * Stupaj do Betleem.
Węgrzyn kusy z olejkami, z kropliczkami * Do szopy przybywa, tuż głosu dobywa: * Segiń legiń iś katona, * Tem prynosim tu pre Pana, * Zgrawe olejki.
Niemiec bieży, marsz w te tropy, do tej szopy, * Ach, ach, ach mejn Kinder, in dem grossen Winter * Ist geboren, auserkoren, * In der Krippe nicht erfroren, * In Betleem Sztal.
Holenderczyk gdy przybywa, z sobą wzywa * Pobliższe narody, do szopy w zawody: * Angielczyka i Duńczyka, * Kicynenich, wart ein wenig * Tuch und Gold ist da.
Włoch z daleka nadskakuje, wykrzykuje: * Dove e siniore, nostro grand amore, * Aportato un bel piatto, * De limoni, makaroni, * Per i bambini.
Hiszpan słucha, w niebo dmucha, koło ucha; * Pyta czy w Madrycie, narodzone Dziecię, * Valgo dios, senior mios, * Tele geros kawaleros, * Sicero meciu.
Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 01.djvu/153
Ta strona została przepisana.