Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 01.djvu/246

Ta strona została skorygowana.

ła, jeszcze się swarzyła * Niecnota, niecnota.

Gdy wszystko Boga uczciło, co żywo się rozprószyło; * Ludziom przykład dawszy, by Boga uznawszy, * Chwalili, chwalili.


KOLĘDA  172.

\paper { #(set-paper-size "a4")
 oddHeaderMarkup = "" evenHeaderMarkup = "" }
\header { tagline = ##f }
\version "2.18.2"
\score {
\midi {  }
\layout { line-width = #180
indent = 0\cm}
\new Staff { \clef "violin" \key d \minor \time 3/4 \tempo \markup { \small "Wesoło." } \autoBeamOff \relative f' { f8 e f4 a | g8 fis g4 c, | a'8 bes c4 d | c8 b c4 a \repeat volta 2 { c8 c c4 d8([c]) | bes bes bes4 c8([bes]) | a a a4 c | g8 gis gis4 c, | c'4. bes8 bes4 | a2 r4 \bar ":|." } } }
  \addlyrics { \small W_dzień Bo -- że -- go na -- ro -- dze -- nia, Ra -- dość wszy -- stkie -- go stwo -- rze -- nia; Pta -- szki do szo -- py zla -- tu -- ją, Je -- zu -- so -- wi przy -- śpie -- wu -- ją, przy -- śpie -- wu -- ją. } }

W dzień Bożego narodzenia, * Radość wszystkiego stworzenia; * Ptaszki do szopy zlatują, * Jezusowi przyśpiewują, przyśpiewują.