Święty, Święty niepojęty, * Jemu śpiewają, cześć, chwałę dają.
Także i my z wesołemi, * Pójdźmy z pieśniami a nie baśniami.
Przywitawszy, pokłon dawszy, * Z serca szczerego, szanujmy Jego.
Oto Panienka miłego nam Syna porodziła, * Owinąwszy Go, w jasełka ubogie położyła, * Mówiąc: nynaj Dzieciątko, nynaj Pacholątko, * W Nim się cieszyła, tak Mu śpiewała.
Wół i osieł na Niego puchając, tak Mu mówili, * Królu nasz Panie! Tyś między nami, tak Go witali, * Też inne bydlęta, rozliczne ptaszęta * Go wychwalały i uwielbiały.
Dlatego my rozumne stworzenia tak Go witajmy, * Jego święte narodzenie czcijmy i wychwalajmy, * Też Ojca niebieskiego, nam tak łaskawego, * Za ten dar chwalmy, zań Mu dziękujmy.
Który ze Swojej prze wielkiej miłości nam to uczynił, * Posłał Syna z niebieskiej wysokości, by nas zbawił. * Ten od narodzenia, był bez pocieszenia, * Nasz ukochany, Chrystus jedyny.
Mówmy: Ojcze, dziękujemy Tobie z serca prawego, * Za dar dany, nam w niebie zesłany Synaczka Twego, * Dla Jego narodzenia, zbaw od zatracenia, * Zapomnij złości, przyjm z łaskawości.
Pochwalon bądź Bóg Ojciec niebieski z Swym jedynaczkiem. * Dla
