Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 03.djvu/179

Ta strona została skorygowana.

chy nie ma, prawie umiera; * Patrzająca na swoje syny, * Często omdlewa.

O Herodzie! okrutniku, wielka to nowina, że tego Syna, * W Betleemie nie zabito; * Co za przyczyna?

Chciałeś trafić na Chrystusa, Syna Bożego; ale Go z tego * Nie wykorzenisz królestwa,* Boć niebo Jego.


PIEŚŃ  171.

\paper { #(set-paper-size "a4")
 oddHeaderMarkup = "" evenHeaderMarkup = "" }
\header { tagline = ##f }
\version "2.18.2"
\score {
\midi {  }
\layout { line-width = #180
indent = 0\cm}
\new Staff { \clef "violin" \relative f' {
      \time 3/4
      \key f \major
      \autoBeamOff
      a8[( bes)] c4 c | d bes4. a8 | a8[( bes)] c4 c | d bes4. a8 |
      a8 a g4 c | a8 g a2 | c8 d c4 bes | a8 g f2 \bar "|."
   } }
   \addlyrics { \small {
      We -- so -- ła no -- wi -- na, po -- ro -- dzi -- ła Sy -- na;
      Ma -- tka Bo -- ża prze -- czy -- sta i Pan -- na wie -- ku -- i -- sta.
   } } }

Wesoła nowina, porodziła Syna; * Matka Boża przeczysta i Panna wiekuista.

Anieli śpiewają, Boga wychwalają, * Że się z Swojej miłości spuścił na te nizkości.

Lecz i pastuszkowie, kiedy ci duchowie * Ze snu ich pobudzili, z nimi się weselili.