Gdy czas przyszedł z wyroków Twoich zamierzony, * Figurami Proroków świętych dopełniony, * Tyś za wolą ojca Twego, dla naszej miłości * Zstąpił z nieba wysokiego, na ziemskie nizkości, * Ty zbawienie objawiłeś, przed upadłym ludem, * Sam się człowiekiem stworzyłeś, niewymownym cudem.
Na świat, któryś zbudował, przyszedłszy Pan Chwały, * Niepoznanyś nocował, w szopie spustoszałej, * I Szukając w Swej dziedzicznej własności wygody, * Nieprzyjętyś do publicznej mieszkańców gospody. * Żeś miał wielkie być pragnienie
z nami robakami, * Twe mieściłeś narodzenie wespół z bydlętami.
O szczęśliwa godzino narodzenia Twego! * O wesoła nowino zbawienia naszego, * Gdy się Słowo Ciałem staje i człowiekiem z nami, * Nam być z Sobą prawo daje Boskimi Synami. * Niech Ci będzie od stworzenia, cześć na wysokości, * Ludziom pokój z odkupienia, na ziemskiej nizkości.
Witaj Jezu nasz kochany (zobacz stronę 296).
Witaj Jezu ukochany, * Na zbawienie ludziom dany, * Witaj małe Dzieciąteczko, * Witaj śliczne Paniąteczko, * Witaj Jezu.
Witaj z dawna pożądany, * Od Proroków obiecany, * Witaj świata
