łą Europę. Południowa Francja jest już zmulatyzowana — Paneuropa“? Kto ją propaguje? Pół-Japończyk Kalergi. Ta bezrasowa francuska „Paneuropa“ byłaby poprostu „Franko-Judeą“.
W ten sposób z zachodem, z Francją załatwiono. Pozostaje wschód, Rosja. Może zbliżenie? Nic podobnego! Wszak to Azja. Polityka Piotra I i Katarzyny, pchająca Rosję na zachód, do Europy, była fatalna. Rosja też przyniosła światu azjatyckie pomysły swych rewolucyjnych ideologów i fantastów — Tołstojów, Bakuninów, Leninów.
A więc i z Rosją załatwiono. „Teren“ jest. Chodzi więc o hasło. Kto będzie w Europie rządził? Hasłem jest: „Europa północna“. W Europie 3 narody obejmują straż — narody północnej rasy. Na północy Skandynawowie (z Finlandją). Na zachodzie Brytanja. A cały środek zajmują Niemcy, jako „niemiecka Europa środkowa“. „Od Eupen (Belgja) na północy poprzez Pragę do Lubiany na południu; od Strasburga na zachodzie do Kłajpedy na wschodzie“.
Taki jest „teren“. Dla Francji naturalnie znajdzie się zresztą miejsce, jeśli postawi na swem czele ludzi o typie „długogłowym“; jeśli opuści Polskę i Czechy; jeśli przestanie łączyć się z Żydami i murzynami. Ale czy Francja zrozumie tą „biologiczną konieczność“?! — zapytuje Rozenberg.
Tak w tej hitlerowskiej „ideologji“ wyłazi z mętnych wywodów filozoficznych zasadniczy pierwiastek politycznej ekspansji!
Z książki Rozenberga: „Mit XX stulecia“ poznaliśmy ciekawe ideologiczne podstawy hitleryzmu, które przy końcu streszczają się w haśle zdobycia nowych terenów dla państwa niemieckiego: od Eupen do Lubiany i od Strasburga do Kłajpedy. W ten sposób cała Europa Środkowa w szerokim tego słowa znaczeniu znalazłaby się pod władzą Niemiec. Widzimy tu jasno, jak silny akcent stawia hitleryzm na polityce zagranicznej.
Oczywista, jednak obszerna księga Rosenberga nie jest urzędowym programem. Przystąpimy tedy do oficjalnego programu, wydanego przez Federa, posła do parlamentu. Musimy tylko zwrócić uwagę na to, że w tym „programie“ nie wszystkie sformułowania są całkowicie wyraźne i nie wszystkie akcenty postawione są tak, jak w rzeczywistości i w praktyce hitlerowskiej wyglądają.
Przedewszystkiem, do jakiej formy rządu dąży hitleryzm? Oczywista, do dyktatury, albowiem trzeba „oswobodzić niemiecki naród od zarazy marksizmu i parlamentaryzmu; tylko dyktatorskie postępowanie, bezwzględna wola władzy mogą wyciągnąć Niemcy z bagna“. (Str. 15). Jakaż to będzie dyktatura? Program wyraża się
