Strona:PL Kazimierz Przerwa-Tetmajer - Na Skalnem Podhalu T.3.djvu/117

 — Idziecie po wodę? Nie?!
 — Sobuś!
 — Jo wiem, zek Sobek i jako mie wołajom! — wrzasnął Sobek — Nie potrzebujecie mi syćko przybacować! A kie sie wom posługować nie kce, to do pola!
 — Sobuś!...
 — Do pola, mówiem! Mnie tu takik łachmandów nie trza, co śnik nijakiej wygody niema. Przidzie Kaśka od Kurosa to bedzie. A wy się biercie z izby, prec!
 — Sobuś, déj noc, zimno...
 — Do pola!
 — Umarznem...
 — Ciepliście, kie we wodzie klęcycie...
 — Dziecko moje! Wykarmiłak cie...
 — Ba!
 — temi piersiami —
 — A jakiemiście kcieli?! Do pola!
 — To mnie jus tak wyganias?
 — Tak!
 — A jutro mi przyńść podzwolis?
 — Nigda! Przidzie Kaśka! Darmozjadów mi nie trza.
 — To sie jus mom we świecie stracić?
 — Strać sie matka, ka kces! Hoćby w g.....!
 Objęła mu nogi rękami i usta do kolan przy-