Ta strona została skorygowana.
janiołowie z kobiałkom nie przilecom, ba dyasi z widłami, pado mu: dobre połednie! — bo to prawie połednie béło. Nie bars skoro wej wyseł.
— A dobre połednie — odpowiado mu dyaboł — Kaz idzies?
— Objesić sie.
— Zje bez cos tak?
— He — pado mu tyn hłop — kiebyś ty mojom skóre oblók, tobyś sie ty rzeke nie jacy raz, ale trzi razy objesił.
— Je skróś cegoz tak? — pyta sie go dyasek.
— E, jino spróguj — pado mu hłop.
— Hu, hu, hu — ośmiał sie dyasek. — Joby twojemu zyciu nie poradziéł?!
— E dy jino spróguj! Bees widział. Nie wytrzimies, hoćjeś zły duk.
— Stawmy sie! — pado dyabeł.
— Jo nie od tego. O co stawka?
— Je — pado dyaboł — od tobie nic. Tak i tak byś béł mój. A jak nie
