Strona:PL Kieszonkowy słownik języków łacińskiego i polskiego. Cz. 1, Słownik łacińsko-polski.djvu/250

mĕdĭĕtās, ātĭs f środek.
mĕdǐmnŭm, ī n (i -ŭs, ī m) korzec.
mĕdĭŏcrĭs, ĕ średni; a) mierny, nieznaczny, marny, niski; b) umiarkowany, dostateczny, zadowalający.
mĕdĭŏcrĭtās, ātĭs f umiarkowanie; średnia droga, średnia miara.
mĕdĭtāměntŭm, ī n przygotowanie.
mĕdĭtātĭō, ōnĭs f rozmyślanie, rozważanie (z gen.); przygotowanie, ćwiczenie.
mĕdĭtěrrānĕŭs 3 śródlądowy. subst. -ă, ōrŭm ląd stały.
'mĕdĭtŏr 1. namyślać się nad czemś, przygotować się (alqd de re); przygotowania robić, ćwiczyć się. mĕdĭtātŭs 3 obmyślany, wyuczony, wystudjowany, opracowany.
mĕdĭŭs 3 1. średni, w środku będący, w środku położony (z gen. lub inter). (int) medio foro w środku rynku; medium tempus międzyczas, przerwa; (de) media nocte około północy. 2. (przenoś.) pośredni, rzecz pośrednia (inter alqd); a) średni, mierny, zwyczajny; b) neutralny, bezstronny; c) dwuznaczny; d) pośredniczący; przeszkadzający, na przeszkodzie stojący. 3. subst. mĕdĭŭm, ī n środek, punkt środkowy, centrum, (po)średnia droga; a) publiczność, ulica, życie publiczne, towarzystwo ludzi; b) dobro ogółu, dobro publiczne. de medio tollere usunąć z drogi, de medio recedere zejść z drogi, ustąpić na bok. in medio relinquere alqd zestawić sprawę nierozstrzygniętą, in medio ponere oddać pod sąd ogółu. in medium proferre podać do publicznej wiadomości. in medium procedere pokazywać się publicznie, in medium vocare przed sąd (ogółu) pozwać, in medium venire wystąpić przed sądem, in medium consulere dbać o dobro ogólne.
mĕdĭŭs fĭdĭŭs ob. fidius.
mēdǐx tūtĭcŭs m naczelnik związku.
mĕdǔllă, ae f szpik; rdzeń, ziarno.
mĕfītĭs, ĭs ob. mephitis.
mĕgǐstānēs, ŭm m magnaci, możnowładcy.
mĕhěre(ŭ)lĕ na Herkulesa! na Boga!
mĕl, měllĭs n miód; słodycz, przyjemność.
mĕlǎn-chŏlĭcŭs 3 smutny.
mĕlĭ-lōtŏs, ī m ⚘ nostrzyk, nozdrzyk.
mĕlĭ-mēlŭm, ī n ⚘ jabłko słodkie (jak miód).
mĕlĭŏr comp. do bonus.
mēlǐsphy̆llŭm, ī n ⚘ miodunka, melissa.
mĕlĭŭs ob. bonus.
mĕlĭŭscŭlŭs 3 trochę lepszy.
měllĭ-fĕr 3 miód zbierający, miodonośny.
měllītŭs 3 miodem słodzony; najmilszy.
mĕlŏs n śpiew, pieśń.
měmbrānă, ae f skórka, skóra, błona; pergamin.
měmbrānŭlă, ae f pismo na pergaminie.
měmbrātĭm adv. częściami, powoli, jedno po drugiem.
měmbrŭm, ī n członek (pl. członki ciała, ciało); człon = część (całości), odcinek.
mĕmĭnī, — ǐssĕ przypominać sobie, pomnieć, pamiętać (z gen. i acc.; z acc. c. inf.); a) myśleć o tem (z inf.); b) wspominać, wzmiankować (z gen. albo de re).
mĕmŏr, ŏrĭs 1. przypominający sobie, pamiętny (z gen.); a) wdzięczny, pomny; nieprzebłagany; b) troskliwy, baczny,