Strona:PL Kieszonkowy słownik języków łacińskiego i polskiego. Cz. 1, Słownik łacińsko-polski.djvu/300

Ta strona została przepisana.

pěr-văgŏr 1. a) przejść, przewędrować (alqd); b) wałęsać się (in re); rozszerzać się; c) pěrvăgātŭs 3 bardzo rozprzestrzeniony, powszechnie znany; powszechny.
pěr-vărĭŭs 3 bardzo urozmaicony.
pěr-vāstō 1. zupełnie spustoszyć.
pěr-vĕhō, vēxī, věctŭm 3. 1. przeprowadzić. P. przejechać (alqd) 2. zawieść, zanieść, zaprowadzić. P. zajechać, zajść (in, ad alqd).
pěr-věllō, věllī, — 3. targać, obrywać; draźnić, martwić; skrytykować. pěr-věnĭō, věnī, věntŭm — 4. dojść, dotrzeć do celu, osiągnąć coś (ad, in alqd); a) dostać się, przyjść w położenie (in alqd); b) przypaść komuś w udziale, pěrvěrsĭtăs, ātĭs f przewrotność, głupota.
pěrvěrsŭs 3 przekręcony; przewrotny, zły, fałszywy, niesprawiedliwy, głupi.
pěr-věrtō, věrtī, věrsŭm 3. przewracać, obalać; niszczyć, trącać, obalać.
pěr-věspĕrī adv. późno wieczorem.
pěrvēstīgātĭō, ōnĭs f badanie.
pěr-vēstīgō 1. zbadać; wyśledzić.
pěr-vĕtŭs, ĕrĭs bardzo stary.
pěr-vĭcācĭă, ae f wytrwałość, upór.
pěrvĭcāx, ācĭs wytrwały, niezmordowany; uparty, zacięty, dziwaczny.
pěr-vĭdĕŏ, vīdī, vīsŭm 2. przeglądać, przewidzieć; a) dokładnie oglądać; b) poznać, uznać.
pěr-vĭgĕō, ŭī, — 2. być bardzo silnym.
pěr-vĭgĭl, ĭs bardzo czujny.
pěrvĭgĭlātĭō, ōnĭs f nocna uroczystość.
pěrvĭgĭlĭŭm, ī n a) czuwanie przez całą noc; b) nocna uroczystość.
pěr-vĭgĭlĭō 1. czuwać.
pěr-vǐncō, vīcī, vǐctŭm 3. zwyciężyć, pokonać; a) z trudem nakłonić; b) (abs.) przeprowadzić swoje zdanie; c) wymóc coś (z ut).
pěr-vĭŭs 3 dający się przejść, otwarty, dostępny. subst. pĕr-vĭŭm, ī n przejście.
pěr-vŏlĭtō 1. przelatywać (alqd).
pěr-vŏlō¹ 1. a) przelatywać, przebiegać (alqd); b) spieszyć dokąd (in alqd).
pěr-vŏlō², vŏlŭī, věllĕ chcieć bardzo, życzyć sobie.
pěr-vǒlvō, vǒlvī, vŏlūtŭm 3. a) przeczytać; b) P. dokładnie się obznajomić z czemś.
pěr-vǒrtō 3. = perverto
pěr-vǔlgō 1. obwieścić; poświęcić. pěrvǔlgātŭs 3 powszechnie znany; powszechny, zwykły.
pēs, pĕdĭs m noga. pedibus pieszo, jako piechur. pedem ferre iść, przyjść; inferre wchodzić; efferre występować; conferre ⚔ zawrzeć się, uderzyć; referre cofać się. ante pedes positum esse leżeć przed oczyma; a) kopyto, racica, szpon; b) krok, chód, bieg (zwykle pl.); c) lina okrętowa, strączek; d) stopa (jako miara długości); e) stopa wierszowa; α) rodzaj wiersza; β) rytm; takt.
pěssŭlŭs, ī m rygiel, zasuwka.
pěssŭm adv. ku nogom, w dół. p. ire ginąć; p. dare gubić, niszczyć.
pēstĭ-fĕr 3 zgubny, szkodliwy.