Strona:PL Kieszonkowy słownik języków łacińskiego i polskiego. Cz. 1, Słownik łacińsko-polski.djvu/425

vērnŭs 3 wiosenny.
vērō adv. ob. verus.
věrrēs, ĭs m wieprz, świnia.
věrrō, —, věrsŭm 3. zamiatać, zmiatać; a) wymiatać, zmiatać na kupę; b) wlec, ciągnąć; c) przebiegać po czem, przeciągać, przejeżdżać; coś przekopać, przeszukiwać.
věrrūcă, ae f brodawka; mała wada.
věrrūcōsŭs 3 pełen brodawek.
věrrǔncō 1. zwracać się. bene wyjść na pożytek.
věrsābĭlĭs, ĕ ruchomy; niestały.
věrsātĭlĭs, ĕ dający się obrócić, ruchomy; obrotny, zręczny.
věrsĭ-cŏlŏr, ōrĭs pstry, jaskrawy.
věrsĭcŭlŭs, ī m wierszyk.
věrsĭ-fĭcātŏr,ōrĭs m wierszorób; poeta.
věrsō 1. I Akt. często obracać, kręcić, zwracać, toczyć, przewracać; a) pędzić tu i tam, potrząsać, wziąć kogo w obroty; b) bawić się kim, dokuczać komuś; c) wykładać, wyjaśniać; d) rozmyślać, rozważać; e) obrabiać kogo, starać się kogo pozyskać (z acc.); f) miotać, niepokoić, męczyć, dręczyć. II Med. věrsŏr 1. ciągle się obracać, kręcić, krążyć; a) przebywać gdzie, znajdować się, bawić (in loco, apud alqm, cum algo i t. p.); b) (w pewnym stanie) znajdować się, być, żyć (np.</small in timore, in errore, in pace, extra periculum). alci in oculis lub ante (albo ob) oculos versari stać przed oczyma, przychodzić (często) na myśl; c) być czynnym, zajętym, zajmować się czemś (in re), uprawiać co (np. in iudiciis, in ingenuis artibus, in veri investigatione); d) polegać na czem, ograniczać się na czem (in re).
věrsŭm adv. = versus².
věrsūră, ae f 1. róg, kąt. 2. a) zmiana wierzyciela (= pożyczka na spłatę długu) konwersja; b) pożyczka.
věrsŭs¹ 3. part. od verto i verro. věrsŭs adv. do ku, w kierunku do; (stoi po rzeczowniku z poprzedniem ad albo in [z wyjątk. imion miast]), (np. in Italiam v., ad mare v., ale Romam v.).
věrsŭs³, ūs m obracanie: a) brózda; b) szereg, linja; c) wiersz (w prozie lub poezji).
věrsūtĭă, ae f przewrotność, chytrość, przebiegłość.
věrsūtĭ-lŏquŭs 3 chytry.
věrsūtŭs 3 obrotny, przewrotny, chytry.
věrtěx, ĭcĭs m wir; a) wir wiatru; b) słup ognia; c) szczyt głowy, głowa; d) punkt zwrotny, biegun; e) szczyt, wierzchołek, góra. a vertice od góry, z góry.
věrtĭcōsŭs 3 pełen wirów.
věrtīgō, ĭnĭs f obrót kolisty; a) wir, topiel; b) zawrót głowy.
věrtō, rtī, rsŭm 3. (starołac. vŏrtō) I. (trans.) obracać, kręcić, kierować (alqd i alqm). 1. skierować, obrócić, nadać kierunek (alqd in albo ad alqd). pecuniam ad se albo in suam rem vertere przywłaszczyć sobie pieniądze; a) zrobić coś czemś, poczytać coś za coś, uważać coś za coś, wychodzi coś na coś (np. alqd in risum, in crimen, in suam contumeliam, alci vitio); b) dać inny obrót czemuś (np. quod dii bene vertant na dobre obrócą). 2. *odwrócić (np. lumina, vultum). 3. obrócić w koło; zwró-