Strona:PL Kieszonkowy słownik języków łacińskiego i polskiego. Cz. 1, Słownik łacińsko-polski.djvu/430

vīllĭcă, -cō, -cŭs ob. vilica, -co, -cus.
vǐllōsŭs 3 pokryty włosem, kudłaty; kosmaty, szorstki.
vĩllŭlă, ae f dworek wiejski.
vǐllŭs, ī m kudłaty włos, sierść; kosmyk.
vīmĕn, īnĭs n ⚘ wierzba; a) wiklina, giętka gałązka; b) plecionka, łozina.
vīměntŭm, ī n plecionka z wici, z gałęzi wierzbowych.
vīmĭnĕŭs 3 pleciony z wici.
vīn' = visně ob. volo (vello).
vīnācĕŭs, ī m pestka winnej jagody.
vīnārĭŭs 3 odnoszący się do wina, winny; subst. a) -ŭs, ī m handlarz win; b) -ŭm, ī n dzban na wino, gąsior.
vǐncĭō, vǐnxī, vǐnctŭm 4. wiązać, więzić, zakuwać w kajdany: a) obwiązać, otoczyć (alqd alqa re); b) otoczyć, osznurować; także ochronić, zabezpieczyć; c) zobowiązać; d) poskromić, ograniczyć, powściągnąć.
vǐnclŭm = vinculum.
vǐncō, vīcī, vǐctŭm 3. 1. (intr.) zwyciężyć, być zwycięzcą (re w czemś), np. iudicium = iudicio proces wygrać. *Olympia (acc.) na igrzyskach olimpijskich; mieć wyższość, przewagę, ze swojem zdaniem utrzymać się. 2. (trans.) zwyciężyć, zwalczyć, pokonać (alqm i alqd); a) przekonać kogo, zmiękczyć, wzruszyć; b) przewyższać, przechodzić; c) zwycięsko wykazać, udowodnić, dowieść.
vǐncŭlŭm, ī n sznur, powróz, rzemień; a) pl. pęta, więzy, więzienie; b) węzeł; α) węzeł wiążący lub przeszkadzający; β) łączący, jednoczący.
vīn-dēmĭă, ae f winobranie; winogrona.
vīndēmĭātŏr, ōrĭs m zbierający winogrona; także: gwiazda w konstelacji Panny.
vīndēmĭŏlae, ārŭm f małe winobranie; małe dochody.
vīndēmĭtŏr = vindemiator.
vǐnděx, ĭcĭs mi f1. obrońca (-czyni), zbawca(-czyni) (z gen. podmiotu lub przedmiotu). 2. mściciel(-ka), poskromiciel(-ka).
vǐndĭcātĭō, ōnĭs f obronienie, obrona; pretensja prawna.
vǐndĭcĭae, ārŭm f prawo, pretensja prawna; uznanie praw. vindicias secundum libertatem decernere albo dare tymczasowe wyzwolenie zatwierdzić. vindicias secundum servitutem dare uznać stan niewoli, uznać kogo niewolnikiem.
vǐndĭcō 1. 1. mieć pretensje prawne (alqd); przypisywać sobie, rościć sobie prawo do czego. 2. uwolnić, uznać wolnym (alqm lub alqd in libertatem, ab algo); zapewnić, zabezpieczyć, obronić, uratować (alqm are). 3. przeciw komu karząco wystąpić; ukarać, pomścić (in alqm, alqd).
vǐndǐctǎ, ae 1. uwolnienie, ocalenie; laska (którą pretor dotykał niewolnika na znak uwolnienia go). 2. zemsta, kara.
vīnĕă, ae f a) ⚘ winna latorośl; b) winnica; e) ⚔ poddasze wojenne, szopa.
vīnētŭm, ī n winnica.
vīnĭtŏr, ōrĭs m uprawiający winnicę, chodzący koło winnicy.
vīnōlěntĭǎ, ae f pijaństwo; opilstwo.
vīnŏlěntĕs 3 a) pijany, spojony; b) winem trącący.
vīnōsŭs 3 pełen wina; a) upojony winem; b) oddający się pijaństwu.