Strona:PL Klemens Junosza Donkiszot żydowski.djvu/94

rzodkiew, cebula i czosnek. Senderił zaopatrzył się we wszystko i, jak porządna gospodyni, przedewszystkiem pomyślał o śpiżarni. Widząc to, Beniamin uradował się w duchu, że Bóg dał mu tak zacnego towarzysza podróży, Torba jego była istotnie tem, czem manna na puszczy dla żydów... onego czasu.
 Rozłożywszy prowizyę na trawie, rzekł Senderił:
 — Nie bój się, Beniaminie, wziąłem ja z sobą tę torbę. W drodze chodzić będę od domu do domu i torba zawsze się jakoś napełni...
 Torba Sanderiła miała być tom, czem ów cudowny obrus w powieści arabskiej, któremu dość było powiedzieć: Obrusie! daj mi jeść, daj mi to, daj mi owo — i życzenie wnet zostawało spełnionem. Wierzcie mi, państwo, że torba żydowska jest to cudowny wynalazek!
 Torba w żydowskiem życiu gra bardzo ważną rolę, chociaż nie zawsze widzimy ją w postaci zwykłej torby płóciennej.
 Prości ludzie używają takiej ordynaryjnej torby, żaś wyższy świat nadaje jej inne formy, jak np. skarbonki, kasy, skrzynki kahalne, ale w rzeczywistości, nie jest to