87. Toć są potrzebne rzeczy! Bez nich trudna
Rzecz w naszych krajach i nie bardzo[a] cudna,
Gdybyś się co raz miał z odzienia zwłóczyć[b]
Abo[c] je zmoczyć.[1]
88. Byś miał objeżdżać coraz one stoki,
Z których tam krzywe biorą się potoki,
Abo[d] żebyś miał coraz czekać lodu,
Lub szukać brodu.[2]
89. Musiałbyś[e] się też przeprawy przepościć,
Byś coraz rzeki miał szalone mościć.
Prom[f] most osobny; ty stój, a on pójdzie[g],
Aż brzegu dójdzie[h].[3]
90. Ale kto zmyślił przeciwne dubasy,
Szkutę i do niej tak dziwne kulasy,
Wierzę, że Polsce[i] był nieprzyjacielem,
Albo[j] dubielem.[4]
91. Wszytkie[k] do Polski przyszły tu wykręty,
Gdy się u Gdańska zjawiły okręty;[5]
- ↑ Nie bardzo cudna, nie bardzo przyjemna. Coraz, za każdym razem.
- ↑ stoki, źródła; np. Co mi po studni, kiedy się z stoku napiję; Rysiński Ad. 7. Prócz tego stokiem nazywa się cała pochyłość gór od szczytów najwyższych aż do stóp; u Karpat więc po stronie Węgier jest stok południowy, a po stronie Galicyji stok północny.
- ↑ Nie doczekałbyś się, lub bardzo długo byś czekał na przeprawę, gdybyś na każdej rzece, którą w drodze spotkasz, miał most stawiać. Prom; w. 84 pramy.
- ↑ Przeciwne, przykre, nieprzyjemne. Dubasy (dziób, dziubas) mierny statek biorący do 20 łasztów; ein Leichter, Leichschiff; dziś już dubasów ani komięg nie ma na Wiśle. Kulasy, szkutę pchają hakami, bosakami, wiosłami, które tutaj nazywa kulasami. Dubiel, głupi a gruby, prosty człowiek, osieł, np. Rej Wiz. 31, 6: Zdradzi przyjaciela, jeszcze się k'temu naśmieje z prostego dubiela.
- ↑ Przewierzgniona, przeobrażona, przemieniona
dnia, osobliwie przy prywatnych przewozach są ludźmi grubych obyczajów, klną i piją.
