Ta strona została uwierzytelniona.
169. A czujny kupiec, który nie ma kmieci,
Niechcąc odumrzeć w niedostatku dzieci,
Ów za gotowe kupczy polskiem[a] żytem,
Ów zaś kredytem.[1]
170. Jeden nad leśnym Sanem czyni targi,
Drugi nad Wieprzem, a rzadko bez skargi.
Często nad Bugiem i nad Narwią drugi,
Lezie więc w długi.[2]
171. Jednak choć straci, choć szkutę rozbije,
Choć na tym handlu nie każdy utyje,
Przecie[b] mu nie mów w sprawie jego głupiej,
By przestał kupiej.[3]
- ↑ Czujny tu nie znaczy nie śpiący prędko się ocucający, czuły lub dający się komu uczuć, lecz pilny, nie zalegający pola. Kupiec nie mający kmieci, którzyby za niego pracowali, sam się starać musi, by dzieciom zostawić majątek. Za gotowe scil. pieniądze. Są kupcy którzy zboże wzięte zaraz płacą, lub dopiero po pewnym czasie, gdy je sami sprzedadzą.
- ↑ Nad leśnym Sanem: San, rzeka w Galicyji, nastająca w wysokich Karpatach, w obwodzie samborskim, przepływająca w wielorakich zakrętach obwody jasielski, przemyślski i rzeszowski; w podle miast Sanoka, Dubiecka, Przemyśla, Jarosławia, Rozwadowa a w okolicach Sandomierza do Wisły wpadająca. Bieg Sanu 40 mil obejmuje. Do dziś dnia kupcy z Prus zachodnich jeżdżą nad San po drzewo. Nad Wieprzem: Wieprz, rzeka w dzisiejszem Królestwie Polskiem. Nastaje z wieprzowego jeziora w obwodzie hrubieszowskim o dwie mile na północ od miasta Tomaszowa. Kierunek Wieprza jest najczęściej zachodnio-północny, mimo miast: Tarnogóry, Krasnostawia, Lubartowa, Kocka; a pod twierdzą Dęblinem czyli Iwangorodem do Wisły wpada. Bieg Wieprza 35 mil wynosi. Ma często zamulone koryto i brzegi bagniste. Nad Bugiem patrz 380. Nad Narwią patrz 310. Związek w tej wrotce bardzo luźny; myśl ta że czy to nad Sanem lub Wieprzem czy to nad Bugiem i Narwią kupcy czynią targi, (drzewo czy zboże kupują) ani tu ani tam bez skargi i bez wpadania w długi się nie obywa.
- ↑ Kupiec żadnem niepowodzeniem nie da się odwieść od swego zawodu. Choć straci pieniądze, drożej kupując a taniej czasem sprzedawając, choć szkutę rozbije, choć nie zawsze się
