Ta strona została uwierzytelniona.
Zwyczaj się pierwej kupczyć, i to wcześną
Robotą leśną.[1]
180. A gdyć się dobrze poszańcuje na tem[a],
Możesz zbudować i komięgę zatem.
Płyń równo z wodą, nie zaraz do masztów
Z tysiącem łasztów.[2]
181. A gdy się żyta własnego dorobisz,
A rzecz swą groszem nie słowy ozdobisz,
Spraw dubas abo[b] półszkuteczek[c] równy,
Nie nazbyt główny.[3]
182. A kogo Pan Bóg na małe pocieszy,
Nie dziwuję mu, że się dalej spieszy;
Lecz trzeba skromnie, bowiem rzecz skwapliwa
Często szkodliwa.[4]
- ↑ na płciech od płta, y-ż. (zamiast płtach) płet, płatwa, płytek) to samo co tratwa. Gwałtownym: dużym, znacznym, hurtowym. Zwyczaj się, wprawiaj się wprzód na handlu drzewem. Zamiast tego v. niedokonanego używamy dziś przyzwyczajić się v. dokonane i przyzwyczajać się v. częstotliwe. Wcześną robotą leśną. Wcześny ma rozmajite znaczenia: 1) w czas, na czas przypadający, właśnie potrzebny. 2) w miarę mierny. 3) wygodny. Ponieważ poeta flisowi radzi naprzód tratwą puścić się do Gdańska i od mała rozpocząć swój zawód kupiecki, więc sądzę, że wcześny tu wzięte w znaczeniu mierny, nie zbyt wiele. Możnaby też przyjąć pierwsze znaczenie: radzi kupczyć takim towarem leśnym, który właśnie potrzebny. Robota leśna: deski, tarcice, belki, klepki, popiół itd.
- ↑ Poszańcuje, poszczęści. Płyń równo z wodą (przenośnie), stósownie do majątku twego się urządź; nie sprawiaj zbyt wielkich statków, byś nie wpadł w długi.
- ↑ A rzecz swą itd.; gdy się grosza, majątku, dorobisz, co ważniejsza, niż próżne słowa, przechwałki itd. Dubas, patrz w. 90. Półszkuteczek, mała szkuta. Równy nie biorę w znaczeniu równą miarę trzymający, lecz w znaczeniu mierny (patrz Linde s. v. równy na końcu); wyrazy nie nazbyt główny jaśniej tłumaczą wyraz równy. Główny, wyśmienity, wielki; porównaj 151.
- ↑ Na małe od rzeczownika mało, a; w, na małej rzeczy. Dziwuję mu: dziwować komu, mieć za złe; np. Kochan. Tren 4: „nie dziwuję Niobie”. Że się dalej spieszy, że się o więcej stara.
