Ta strona została uwierzytelniona.
183. A przetoż bracie do dobrego mienia
Z nienagła stąpaj; bo więc bez wątpienia,
Kto chce być skorym[a] i borzobohatym,
A straci zatem[b],[1]
184. Naśmieszy szkodą swoją złe sąsiady,
Napasie zazdrość, i wszytkie[c] biesiady
Nieprzyjacielskie smutkiem swym ucieszy,
Choć nic nie zgrzeszy.[2]
185. A także trzeba po stopniu do szczęścia,
Do więtszych[d] handlów, do swego obeścia[e];
Przeto się pierwej[f], niż szkutę zbudujesz,
Z mieszkiem zrachujesz.[3]
186. I to cię proszę: bacznie w statki ładuj!
Hezyjoda w tem[g] mądrego naśladuj,
Który tak uczy. Miejże to na pieczy,
Bo bardzo[h] grzeczy.[4]
- ↑ Z nienagła, nie nagle, po woli, wolno. Do dobrego mienia stąpaj, droga twoja do majątku niech nie będzie nagła, lecz wolna, dobrze obmyślana, (w. 185) po stopniu. Borzobohatym, bardzo bogatym. A straci zatem, a w skutek tego straci.
- ↑ Zwykły los nieszczęśliwych. Nie dosyć tego, że są w biedzie, ale jeszcze z ich biedy się natrząsają; ten co ma szkodę, ten ma i grzech.
- ↑ a, zatym; także, tedy; Linde s. v. a, i także w końcu. Trzeba, dorozumieć się należy stąpać z w. 183: trzeba tedy stąpać po stopniu do szczęścia, do handlów, obeścia. Obeście (obęście, obejście), majątek, mienie. Prócz tego znaczy: 1) iście koło, na około czego; 2) ront, patrol; 3) obchód procesyji, roczny jakiego dnia; 4) obwód; 5) obchodzenie się z kim; 6) rzemiosło, sposób życia. Drzewiej u Turowskiego to samo co prędzej, rychlej, pierwej; dziś nie używany wyraz. Zrachujesz, obliczysz się.
- ↑ Hesiod. ἔργα καὶ ἡμέραι 634—636 μηδ΄ ἐνὶνηυσὶν ἅπαντα βίον κοίλῃσι τίϑεςϑαι. ἀλλὰ πλέω λείπειν, τὰ δὲ μείονα φορτίζεσϑαι. Który tak uczy: co? czego? następuje we w. 187. Grzeczy (g', k', ku, do rzeczy), należycie, słusznie.
