Ta strona została uwierzytelniona.
285. Bywały rotman łacwie się w tem[a] sprawi,
Bo się na prądzie woda kędzierzawi;
Czasem też gada, przestrzega z daleka[b]
Głosem człowieka.[1]
286. A kiedy woda imo[c] ten prąd nowy
Wart sobie czyni pod same ostrowy,
Wanną to ochrzcił[d] z dawna[e] doświadczony
Sternik uczony,[2]
287. Choć wannę wspomnią, bądź ty przy bojaźni;
Nie mniemaj, byś się miał myć[f] w ciepłej łaźni,
Bo się w tej wannie (nie bawiąc się mową)
Ochyniesz z głową[g].[3]
288. Lecz kiedy już prąd pogręźnie opiły
I bez gałązek leży już ogniły,
Wilkiem to zowią[h], choć nie kąsa koni
I kóz nie goni.[4]
289. Rafa jest kamień, co siedzi pod wodą,
I tego szkuta niech nie trąca brodą,
Bo skała w wodzie zasiadła od wieka,
Miń ją z daleka[i].[5]
- ↑ Bywały, doświadczony uczony p. 286. Łacwie, łatwo. Sprawi się, dobrze sobie poradzi, bo się zna na tem, czy gdzie prąd ukryty. Gada, przestrzega, woda uderzająca o przedmiot wydaje łoskot, szum, który ostrzegać powinien tak, jakby kto na flisa zawołał: mijaj.
- ↑ Nowy nurt, nowe koryto. Wanną więc nazywa się nurt między prądem i ostrowem.
- ↑ Wanna ta może także być niebezpieczną żeglarzowi; można łatwo całkiem w niej się zanurzyć nawet z głową, nie jak w zwyczajnej wannie do kąpania, w której tylko do ramion ciało się zanurza. Ochynąć się, zanurzyć się; porównaj 203. Tej wrotki niema w wydaniu Turowskiego.
- ↑ Opiły właściwie skłonny do zbytniego picia lub pijany; tu znaczy wodą przesiąknięty, więc coraz cięższy, głębiej w piasek wchodzący.
- ↑ Sam poeta tłumaczy wyraz rafa. Broda, przodek, nos statków. Od wieka, Genit. Sing. zwykle wieku.
