Ta strona została uwierzytelniona.
313. W tem[a] też Gałąska[b] kępka w oczyć[c] zajdzie,
Za nią Mochetska tudzież się też[d] najdzie.
Tu masz Zakroczyn, nie uchybić wzroku,
Na prawym boku.[1]
314. Tu bzdzielów[e] ujzrzysz[f] długą procesyją,
Co się na belchu[g] ze wszytkich[h] stron wiją;
Usłyszysz młyńskich (achcież[i] mnie już na nie)
Kół narzekanie.[2]
315. Wnet zaś Wilkowska kępa, za nią blisko
Druga, co ma swe od miasta przezwisko,
Bo tu Czerwieńsko czerwieni[j] się dawne
Klasztorem sławne.[3]
- ↑ Gałąska kępka — Mochetska. Na mojich mapach tych nazwisk niema; ani też flisowie, których o to badałem, powiedzieć mogli, czy kępy te jeszcze dziś istnieją. Zakroczym odległej sięga starożytności, bo już Bolesław II Śmiały fundując 1065 r. Benedyktynów w Mogilnie, naznaczył im dziesięcinę z Zakroczymia. Jeszcze dziś tam są młyny wodne na Wiśle. Tudzież, zaraz, bliziutko. Nie uchybić, nie ujdzie ci, twemu wzrokowi.
- ↑ Tu bzdzielów itd. bardzo malowniczo. Co się tyczy znaczenia wyrazu bzdziel pat. 292. Na belchu: Turowski w swojim rejestrze wyrazów nie używanych belch, bełch tłumaczy przez bełkotanie (?). Mongr. zaś powiada: Jestto wyraz nieznany, może od balk, balka belka, belk, belch. Tłumaczenie Mrong. jest dobre. Belch jest to samo, co dziś również z niemieckiego nazywa się wał młyński. Młyn wodny właśnie z 3 części się składa: 1) z właściwego młyna, 2) z zawódki (za wodą); jest to łódź pływająca i 3) z koła na wale czyli belchu miedzy młynem i zawódką umieszczonego. Jeden koniec wału w młynie obraca koła i kamienie, a drugi jego koniec spoczywając na zawódce obraca się w małym żłobku. Bzdziele się wiją: (totum pro parte) zamiast: koła młynów na belchu się wiją. Zresztą sądzę, że zawódka to samo co pogródka 294. Achcież mnie już na nie, wyrazami temi maluje niejako łoskot, który młyńskie koła wydawają.
- ↑ Druga sc. Czerwieńska kępa, co ma swe od miasta przezwisko. Czerwieńsk(o) lub Czerwińsk. Założenie tej posady dawność wieków pomroką okrywa. Już r. 1117 Piotr Dunin wystawił
