Ta strona została uwierzytelniona.
Świecą się w lewo skorupiane dachy
I insze gmachy.[1]
336. Obfite żniwa i gumna Kujawskie
Tam się ściągają w śpichlerze[a] Nieszawskie;
Tam swe nadzieje ładuje ziemianin,
Tam i mieszczanin.
337. Potem[b] trzy kępy będziesz miał. Brzozego
Jednę, a drugą tudzież[c] Kaczkowskiego,
Trzecią Białkowę[d], choć ją zów dawnego
Kępą Białego.[2]
338. Na prawym brzegu Złotoryja leży,
Zburzony zamek; za nią Drwięca[e] bieży,
Między Prusami płynąc od Brodnice[f]
Czyni granice.[3]
339. Na zachód słońca Wisłę sobą wsparła,
Gdy się nią rzesko[g] i potężnie starła;
Srogo się matce stawi na początku
Będąc w żołądku.[4]
- ↑ M. szpichlerze. Tr. T. B. szpiklerze.
- ↑ Tr. M. B. potym.
- ↑ Tr. M. B. tudziesz.
- ↑ M. Białkową.
- ↑ M. Drzwięca.
- ↑ M. do Brodnice.
- ↑ B. rzeźko. T. rześko.
- ↑ Nieszawę czerwoną. Miasto nad Wisłą bogaciło się handlem zboża kujawskiego. (Bal. tom I pag. 352.) Skorupiane dachy, dachówką pokryte. Nadzieje scil. zysku.
- ↑ Choć ją zów dawnego kępą Białego; choć, przynajmniej, choćby. Składnia: zów ją choć kępą dawnego Białego; dawny, przeszły, stary; Białego; Biały, familija szlachecka w województwie Mazowieckiem; zobacz Niesieckiego herbarz s. v. Biały.
- ↑ Złotoryja, wieś przy ujściu Drwęcy do Wisły, w powiecie Lipnowskim; był tu zamek warowny. (Bal. tom I pag. 357.) Na mapie z r. 1791 w Berlinie wydanej zamiast Złotoryja stoji: Szloderÿ (?). Drwięca, Drwęca, rzeka odgraniczająca królestwo polskie od Prus zachodnich, płynąca ze wschodu na zachód i powyżej Torunia do Wisły wpadająca. Brodnica po niemiecku Strasburg, miasto w Prusiech zachodnich, w okręgu kwidzyńskim. Tu umarła Anna, królewna szwedzka, siostra Zygmunta III roku 1625.
- ↑ Myśl ta sama, co 310 o Narwi, która Wisłę gwałtem poszewo, pędzi na lewo.
