Ta strona została uwierzytelniona.
340. Mostowy ostrów ujzrzysz[a] wnet przed sobą.
Tam chceszli się też stawić z swą osobą[b],
Najdziesz dwunogie[c] i niepłoche łanie
Myśliwy panie,
341. Co je porządny senat wypędził w las
Z trzody wstydliwych i chodzą samopas.
A przeto[d] flisie mijaj te syreny,
Strzeż się gangreny.[1]
342. Od siebie się miej, gdzie wdzięczne winnice
Wiszą nad Wisłą, w nich żywe krynica;
Ujzrzysz[e] lusthauzy i ogrody śliczne,
Drzewa rozliczne.[2]
343. Lecz naprzód ujzrzysz[f] nad górami spice[g]
I wysokich wież złote makowice,
Co swemi[h] wierzchy modre niebo orzą,
Obłoki porzą.[3]
- ↑ B. M. uj(y)rzysz. T. Tr. ujżysz.
- ↑ Tr. M. stawić swą osobą.
- ↑ Tr. M. dwonogie. B. dwónogie.
- ↑ Tr. B. A przetoż.
- ↑ Tu T. znów ujrzysz.
- ↑ T. ujźrzysz. Tr. uyźrzysz. M. B. uj(y)rzysz.
- ↑ M. T. B. śpice.
- ↑ Tr. B. swymi.
- ↑ In hanc Vistulae, insulam, senatus Thoruniensis omnes meretriculas ex urbe sua expulit; quas igitur ut vitent, monet poeta nautas. W las — samopas (rym niedokładny).
- ↑ Mowa o ogrodach i pomieszkaniach letnich mieszkańców miasta Torunia. Od siebie, na prawą rękę, na prawym brzegu się trzymaj. Żywe krynice. Krynica właściwie oznacza studnię nieżywej wody; gdzie studni mieć nie można na folwarku, znajdować się powinna krynica czyli mała sadzawka, kryta w ziemi. Żywa, płynąca, która się widomie z miejsca na miejsce porusza; może tu tyle co wodotryski. Lusthauzy z niem: Lusthaus, altanki, domki ogrodowe letnie.
- ↑ Spica lub szpica, tak też w kilku narzeczach sławiańskich (u Niemców Spitze), ostry koniec, np. wieży. (Wieże w niebo prześwietnemi wdzierają się szpicami. Tward. Paskwilina). Makowica; od baniatego kształtu makówki na łodydze cienkiej nazwano na wieżach owe gałki miedziane zwykle pozłacane: makowicami; zresztą makowica też to samo co makówka. Orzą, porzą, to samo co wdzierają się, w przywiedzionem dopiero co miejscu z Paskwiliny Twardowskiego.
