Ta strona została uwierzytelniona.
344. A gdyć za szkutę wzad[a] ucieką góry,
Oglądasz świetne jako płomień mury;
Miasto jak z rąbka[b] wywinął osobne,
Na wszem ozdobne:[1]
345. Toruń[c] budowny i bogaty w cnotę.
Tam szczerych[d] mieszczan oglądasz ochotę,
Tam pokój, tam wstyd, tam płuży uczciwość
I sprawiedliwość.[2]
346. Tam podobieństwo zda się być człowieku
Saturnowego i złotego wieku,
Gdy była cnota w one święte lata
Królową świata.[3]
- ↑ Wzad ucieką góry: zamiast, gdy w tyle po za sobą zostawisz góry. Jadącemu na statku zdaje się, że przedmioty zmieniają miejsca swe; jest to ów znany w fizyce ruch pozorny. Toruń otoczony murem z cegieł czerwonych, dlatego świetny jako płomień. Miasto jak z rąbka wywinął, jak najdoskonalsze; rąbek; płótno cienkie, i co z płótna, np. chustka, koszula lub zasłona, welon, koronki. Dobre, ładne i drogie rzeczy zwykle obwijamy, by się nie wycierały, a zatem z rąbka wywijają się tylko dobre, doskonałe rzeczy. W przenośnem znaczeniu u poetów znaczy czasem mgłę lekką, zmrok letni jasny. Osobne p. 225. Na wszem, we wszystkiem, we wszystkich szczegółach. I w tej wrotce luźny związek.
- ↑ Toruń nad Wisłą. Roku 1466 Kazimierz IV Jagiellończyk zawarł tu pokój z Krzyżakami, w skutek którego Prusy zachodnie przypadły do Polski. R. 1473 19 Lutego urodził się tu Mikołaj Kopernik. R. 1501 17 Czerwca umarł tu król Jan Olbracht. R. 1636 16 Lipca pochowano tu w kościele P. Maryji sprowadzone z Brodnicy zwłoki Anny, siostry Zygmunta III r. 1625 zmarłej. (Bal. tom I. pag. 605). Budowny, w przenośnem znaczeniu, zdobny, kształtny, krasny. Bogaty w cnotę porównaj co 341 powiedziano. Płuży, w dobrym stanie lub bycie znajdować się, kwitnąć.
- ↑ Człowieku Dat. zamiast człowiekowi; nie ma przyczyny przyjąć tu Vocat. Saturnowego zob. Virg. Aen. 8. 319 sq.
