386. Na którym zasiadł strumień nieujęty
Do tego wolnie z obu stron przyjęty,
Ów co u Gniewa swemi[a] wroty wpada,
Wisłę rozbada.[1]
387. Sędzia roztropny[b] puścił przed się strony
I zagajił sąd tuż u samej brony;
Szła para panien każda z nich z osobna,
Gwiaździe podobna.[2]
388. I długo myślił niż wszytkie[c] przymioty
Wybaczył w obu i wrodzone cnoty;
Chwilę[d] tak okiem poglądał na obie
Czujnem[e] osobie[f].[3]
389. Upatrzył sędzia, iż nad księżnę[g] owa
Osobliwszego coś miała królowa,
- ↑ Nieujęty, nie przekupiony. Wolnie (przysłówek), spólnie; np.: Na początku kościoła apostolskiego żaden nic swego, ale wszytko wolnie mieli. Skar. Żyw. 183. Ów co u Gniewa; jest to Wierzyca, po niem. Ferse. Wisłę rozbada. Verb. niedokonane rozbadać od rozbość Verb. dokon.; pierwotnie znaczy: rogami bodąc rozbić. W ogóle więc: rozrzucać, rozcinać lub rozpychać jak tutaj. W przenośni znaczy: badając rozbierać, rozważać. Wpada — rozbada (Asyndeton).
- ↑ Zagajił sąd, otworzył, zaczął. Co innego jest zagajić, drzewami zakryć, obsadzić. Brony, bramy.
- ↑ Wybaczył, wypatrzył. Na obie osobie. Chociaż w 4ech wydaniach porównanych przezemnie czytam o sobie, pozwoliłem sobie jednakowoż w tekscie zmienić o sobie na osobie, bo inaczej zrozumieć miejsca tego nie mogłem. Na obie osobie zamiast dzisiejszego: na obie osoby jest Acc. Dualis, jak 239 na obiedwie stronie i 250 dmie w pole obie. Jak się ta liczba podwójna formuje p. 250. Temi dwiema osobami są księżna (Narew) i królowa (Wisła).
czkę tę Wandą nazwano. U Kromera edit. 1555 pag. 30 czytamy: „Erat Venda venustissima puella, ita ut merito vendae (wędki), hoc est, hami nomen ipsi inditum esse videretur: quod quasi pisces hamo, specie eius contemplantes caperentur.” Domem, pochodzeniem. Z błądu dla rymu zamiast błędu. Pozwem; pozew od pozywać, powołanie do sądu.
