Ta strona została uwierzytelniona.
470. Miejże się dobrze flisie i sterniku,
Rotmanie, szyprze i ty czytelniku;
Dziękuj mi, chceszli, com cię przeprowadził,
Życzliwieć radził.
471. Bądź bracie łaskaw, a ja zawsze z tobą[a]
Snać[b] i po śmierci, jeśli nie osobą
Popłynę, tedy na papierze w sznurach,
Abo[c] w klauzurach.[1]
DOKOŃCZENIE FLISA.
- ↑ Łaskaw scil. na mnie. Snać (sna, snadź, snaść) może. Popłynę itd. Przepowiada tu sobie niejako nieśmiertelność; choć już żyć nie będę, przynajmniej Flis mój towarzyszyć ci będzie. W sznurach. Pojedyńcze arkusze książki przyszywane bywają do grubych sznurków; to samo co: oprawiony przez introligatora. W klauzurach. Klauzurami u ksiąg nazywano zameczki, na które się zamykają, a w jakie dawniej niemal wszystkie książki opatrywano.
