Wstążką błyszczącą na dnie wód świecili
Jak tęcza do nóg przypięta Dziedzilji.
............
A najpiękniejsza (co się nawet zdarzy
Królewnom) cała zlękniona i drżąca
Widać giermkowi pozwoliła twarzy
Na chwilę tylko — już uciekająca...
Giermek téż usta, gdzie ogień się żarzy,
Przybliża... koral już w alabastr trąca
Już... wtém stwardnieli w piękność monumentu,
Ustom jednego zabrakło momentu...
............
Rzekłbyś, że Dusza i Miłość [1] zjawione
Drugi raz w głębi czarownego dwora
Oboje w jednę pochyleni stronę:
On ku niéj... ona do ucieczki skora.
Nie tak jednakże, aby usta one
Nie miały w mroku wonnego wieczora
Czuć co słodyczy; wszakże się nie nagną:
Ona ucieka — usta jeszcze pragną...
Prosimy artystów o odczytanie pierwszych 18-tu strof pieśni trzeciéj z rapsodu trzeciego w Królu Duchu. Pomysł i szczegóły do illustracyj najzupełniéj gotowe — idzie jedynie o wykonanie.
Ziemowit, obudzony przez anioła, idzie z lampą po kraju i wraca czucie uśpionym. Czar, rzucony przez Pychę, znikł w jednéj chwili; ona sama wstrzęsła się cała „w jakiémś otrupieniu”; zbladła okropnie, napróżno wołając po imieniu duchów — one jéj nie odpowiedziały. Jeden anioł „globowy, rumiany” wstał i wojsko Ottona i moc Pychy w nicość obrócił. Ziemowit słyszał jęk matki w górze wśród płomieni, stanął i wołał ku niéj: „Matko, gdzie jesteś?” Żadne echo nie powtórzyło słów jego; widziała tylko ciągle jasność purpurową na szczycie tajemniczéj góry Zober. Szedł w ten ogień a wtém
- ↑ Psyche i Amor, znane podanie greckie.
