Strona:PL Kobiety Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego (Piotr Chmielowski).djvu/313

Ta strona została uwierzytelniona.

Kobiety Krasińskiego — to wyjątki nieszczęśliwe, powołane do życia straszném położeniem narodu, rozstrojem stosunków, zamętem wyobrażeń, rozgorączkowaniem uczuć, brakiem myśli przewodniéj w postępkach życia codziennego. Żyjąc wysoko podniesioném życiem duchowém, są szlachetne po większéj części i wielkie względnie, ale właśnie dlatego, że usiłowały zerwać z naturalnym uczuć rozwojem, popełniały niekonsekwencye, a nieszczęścia na siebie i innych ściągały.