Quare fremuerunt gentes. Psal. 2.
Praktykom i konkurencyom, na elekcyach aplikowany.
Czemu się wzburzyły narody, a ludzie rozmyślali próżne rzeczy?
Zeszli się królowie i głowy koronowane w radę przeciwko Polsce i przeciwko wolności.
Wzbudziła nienawiść zazdrość, i zaraz się namnożyło tych, których swoboda bliźniego w oczy kole.
Potargajmy (prawi) związki, któremi się przeciwko zwierzchności wzmocnili, i ukróćmy im tej togi, w której się aż nazbyt przestronej noszą.
Niech zbestwionego bujną paszą źrebca, ujeździ ręka nasza, a górę wybijającemu magiszowi niechaj pętce przybierze.
Ale ten, który państwom prawa stanowi, naśmieje się z nich, i uczyni, że w szyderstwie zostaną, którzy nad jedynaczką naszą przewodzić usiłują.
Owom ja Jehowa jest! który na wolą puszczam, i w niewolę podaję; ja z Egiptu wyswobodzić mogę, i w krainę mlekiem i miodem płynącą zaprowadzić umiem.
Przezemnie lotna ptaszyna przestronego powietrza zażywa, a kiedy pozwolę, w fortelnego wpada sidła ptasznika.
Tedy będzie mówił w gniewie zapalczywości swojej, do tych, którzy na cudze prawa krzywo patrzą, a zawziętość ich nagle rozproszy.
Jam jest zwierzchnością nad dziedzictwem mojem, a jako serc ludzkich prostotę, tak i pól sarmackich równiny zdawna ukochałem.
W opiece mojej jest wolność, i ja sam tylko przez przewidzenie wiem, komu ją mam w zawiadowanie poruczyć.
Szczególnem bowiem mojem dziełem: wolność ludzka;
