Strona:PL Konopnicka Noskowski - Śpiewnik dziecięcy.djvu/112

Ta strona została uwierzytelniona.
—   100   —

Jak powiedzą, tak powiedzą,
Pójdzie nazwa w świat;
Niech za piecem tchórze siedzą,
A ja jestem chwat!


3. Wiatr.

— Czego ty jęczysz, ty bujny wietrze
I czego tak zawodzisz?
Czemu nie siedzisz w chateczce swojej,
Tylko po polu chodzisz?

— Oj! tego jęczę, tego zawodzę,
Moje ty drogie dziecię,
Że nie mam chatki, rodzonej chatki
I tułam się po świecie.


4. Zmarźlak.

A widzicie wy zmarźlaka,
Jak się to on gniewa;
W ręce chucha, pod nos dmucha,
Piosenek nie śpiewa.

— A czy nie wiesz, miły bracie,
Jaka na to rada,
Gdy mróz ściśnie, wicher świśnie.
Śnieg na ziemię pada?

Oj nie w ręce wtedy dmuchaj,
Lecz serce zagrzewaj.
Stań do pracy, jak junacy
I piosenki śpiewaj!


5. Rzeka.

Za tą głębią, za tym brodem,
Tam stanęła rzeka lodem;
Ani szumi, ani płynie,
Tylko duma w swej głębinie:

Gdzie jej wiosna.
Gdzie jej zorza,
Gdzie jej droga
Het do morza?