okrągłe, a przez szkła dostrzegli gwiazdarze, że ma na sobie plamki małe.
Te plamki posłużyły im do przekonania się, że się słońce w około siebie obraca, bo co kilka dni pokazują się, nikną i regularnie powracają znowu. Obrachowano przypatrując się im, że co dwadzieścia i pięć dni okręca się słońce w koło siebie.
Słońce daleko ogromniejsze jest od wszystkich innych znanych nam ciał niebieskich, bo trzysta trzydzieści tysięcy razy większe od naszej ziemi, a my od niego odlegli jesteśmy na trzydzieści cztery i pół miljonów mil. Nawet kiedy się ziemia przybliża do słońca, nie wielka w tem jest różnica.
Jakiej natury jest słońce, co się tam w niem pali i jak ciepło i światło ztamtąd się rozchodzi, ludzie powoli dochodzą, ale jeszcze tego dobrze zrozumieć i wytłumaczyć nie mogli.
Wiemy tylko, że światło idzie od słońca do nas, a choć przychodzi bardzo szybko, jednakże potrafili ludzie obrachować ile ubiega na minutę, to jest cztery miljony mil. Z tego doliczyć się łatwo, że nim od słońca dojdzie do nas, potrzebuje na to czasu, mniej więcej osiem i pół minut.
Strona:PL Kraszewski - Świat i ziemia.djvu/32
Ta strona została uwierzytelniona.