Ta strona została przepisana.
sławniejszych mówców starożytności, która teraz nam za wzór wszystkiego służyć powinna. Cóż bowiem jest wzór, jeśli nie sprawa pomyślnie ukończona, a według któréj żądamy czynności nasze, dla równie pomyślnego skutku, stosować. Czynności bowiem każdego człowieka, są niestałe, i —
— Panie Kliński — przerwała Urszula, zapuściłeś się w uboczne uwagi, wracaj do rzeczy, bo prawdziwie czasu nie mam.
— Dozwól mi Pani, dokończyć tylko, tego, o czém mówiłem — a natychmiast skonkluduję. Czynności ludzkie, tedy, są jako nie stałe poruszenia drzew kołysanych wiatrem, które wedle okoliczności, w tę lub ową stronę się nachylają, lecz jeśli niémi kieruje rozum, lub wzór jaki — exemplum, wtedy stają się metodyczne, stałe i porządne —